Şükrü Ramo'nun “Unutmam" Şiiri Üzerine Bir Tahlil Denemesi

Abstract

Makedonya Türk edebiyatı, Osmanlı İmparatorluğu döneminden itibaren Balkanlar’da şekillenmiş, Yugoslavya yıllarından günümüze kadar kültürel sürekliliğini koruyan çok katmanlı bir edebi gelenektir. Bu edebiyat, tarih boyunca farklı siyasal ve toplumsal süreçlerin etkisi altında gelişmiş ancak uzun yıllar boyunca yeterince araştırılmamış bir alan olarak dikkat çeker. Makedonya Türk şairleri yaşadıkları toplumsal değişimleri, savaş deneyimlerini ve kimlik arayışlarını eserlerine yansıtarak önemli bir kültürel bellek oluşturmuşlardır. Bu çalışmada, Makedonya Türk edebiyatının önde gelen isimlerinden biri olan Şükrü Ramo’nun “Unutmam” adlı şiiri tema, yapı, dil ve üslup, zihniyet açısından incelenmiştir. Şiir, savaşın birey üzerindeki derin etkilerini, kayıpların yarattığı duygusal izleri ve hatıraların insan ruhundaki kalıcılığını konu edinir. “Onu unutmam hiçbir an” dizesi bireysel hafızanın sürekliliğini, geçmişle kurulan duygusal bağın gücünü ve unutmanın imkânsızlığını sembolize eder. Şükrü Ramo savaşın yıkıcılığını anlatırken aynı zamanda kahramanlık, fedakârlık, vatan sevgisi ve dayanışma gibi değerlere vurgu yapar. Her kıta, şairin geçmişe dair bir hatırasını temsil ederken, bu anılar bir araya gelerek ortak bir belleğin parçalarını oluşturur. Şairin bireysel anıları, toplumsal bir kimliğin inşasına dönüşür. Eser kişisel bir tanıklığın yanında ortak bir tarih şuurunun şiirsel bir ifadesi hâline gelir. Unutmam şiiri Makedonya Türk edebiyatında savaş ve vatan temalarını bir arada işleyerek insanın hafızasıyla, toplumsal sorumluluğuyla ve kimliğiyle kurduğu güçlü bağı yansıtan önemli bir örnektir.